Klub muzyczny 'Hipnoza'

Scott Munro · Wysłany: Czw 20:21, 14 Mar 2013 Temat postu: Klub muzyczny 'Hipnoza'

Kiedy wejdziesz do budynku, w którym znajduje się stare kino ‘Aurora’, staniesz w niedużej sali, na pierwszy rzut oka przypominającej właśnie przedsionek kina. Po prawej znajduje się nieduży kontuar, gdzie niegdyś sprzedawano bilety tuż nad nim wisi stara, zardzewiała tabliczka z napisem ‘Kasa biletowa’. Za drewnianym kontuarem stoi urocza blondynka z kokiem i makijażem w stylu pin up girl, witająca gości szerokim uśmiechem. To u niej można kupić bilety na seans, a także poprosić o rezerwację stolika lub loży na wieczór. W tym miejscu, nieco bardziej z lewej strony znajduje się szatnia, również urządzona w starym stylu. Po przejściu tego niedużego pomieszczenia znajdziesz się w korytarzu rozwidlającym się na dwie strony. Po prawej znajdują się drzwi prowadzące właśnie do klubu muzycznego. Kiedy tylko je otworzysz poczujesz zapach drewna, dobrej whisky i starych czasów. Druga rzecz, która się uderzy to muzyka. Zupełnie inna niż we wszystkich klubach. Posłuchasz tu Beatlesów, The Rolling Stones, Janis Joplin, The Doors i innych legend sceny muzycznej, starego dobrego roc’n’rolla, ale też bluesa i jazzu. Często organizowane są koncerty na żywo i wieczory tematyczne.
Pub urządzony jest w stylu retro z przewagą elementów drewnianych. Na ścianach znajdziesz stare zdjęcia i płyty winylowe. W kącie na stoliki stoi całkiem jeszcze sprawny gramofon. Znajduje się tam dość długi bar, a przy nim rząd wysokich stołków, na których można wypić prawdziwe szkockie piwo i wiele innych alkoholi z niemal całego świata. Boczne oświetlenie tworzy przyjemny klimat. We wnęce na prawo od baru znajduje się scena, na której zwykle rozkładają się zespoły. Przed sceną zorganizowany jest podest do tańczenia. Stoliki i loże usytuowane są wzdłuż ścian, tak by nie rzucały się w oczy. W klubie możesz oprócz alkoholu napić się koktajli owocowych i soft drinków i innych specjałów barmana. Serwujemy też przekąski do piwa, takie jak pieczone ziemniaczki z sosami, frytki z serem, zapiekany ser, chipsy własnej roboty, smażone krążki cebulowe czy morele w bekonie z chili. Podczas większych imprez serwowane są też dania ciepłe.

Alex Enfield

Alex nie ufał teleportacji łącznej, zwłaszcza wtedy, kiedy to nie od niego zależał wybór miejsca docelowego, więc z reguły jej unikał. Przezorny zawsze ubezpieczony, prawda? Tyle że teraz nie miał wyboru, przeważyły te cholerne trzynastocentymetrowe szpilki Chloe. Argument nie do przebicia.
Wylądowali niedaleko wejścia do budynku Aurory, chociaż Alex nie miał zielonego pojęcia, jaka to część miasta. Grunt, że Chloe wiedziała.
- Bycie bohaterem faktycznie ma swoje minusy - przyznał w odpowiedzi na jej poprzednią zaczepkę. - Ale nie wiem, czy ilość i jakość plusów ich nie rekompensuje.

Chloe Derwent

Chloe zaśmiała się cicho patrząc mu w oczy. Czuła się podekscytowana i w jakiś pokręcony sposób szczęśliwa, właśnie z Alexem. Jakby to dziwne przyciąganie nie przekładało się tylko na fizyczność. Jakby po prostu go lubiła. Pomyślała o tym, że może nawet byłby całkiem dobrym przyjacielem. Bo Chloe dzieliła ludzi na kochanków, przyjaciół i ludzi jej obojętnych. Rangą szczególną byli wrogowie, ale na to miano trzeba było sobie zasłużyć.
- Plusem są na pewno wdzięczne kobiety, które zakochują się w swoich bohaterach. Naiwne. - Zaśmiała się rozglądając się w okół, nie puszczając jego dłoni. - Wejdziemy do środka? To nowy klub, Hipnoza. Należy do Scotta. Mówiłam ci o Scottcie? Ma dość specyficzny klimat tak jak jego właściciel. - Powiedziała chyba całkiem zapomniawszy, że miała nabierać do tego dystansu. Do Alexa i tego jak się przy nim czuła.

Alex Enfield

Po co komu dystans? Walka z samym sobą nigdy nie przynosi niczego dobrego, Chloe powinna się pogodzić z emocjami, jakie wzbudzał w niej Alex.
Otworzył przed nią drzwi, dopiero teraz uświadamiając sobie, że nadal trzyma jej dłoń. Nie zamierzał zwracać jej wolności, zbyt dobrze leżała w jego palcach. Koniec końców próg przekroczyli razem, zupełnie jakby stanowili parę. Alex lubił pozory, były fantastycznym narzędziem manipulacyjnym.
- Hipnoza - powtórzył, delektując się brzmieniem tego słowa. Kojarzyło mu się właśnie z panną Derwent; czasem miewał wrażenie, że wpada przy niej w dziwny rodzaj transu, z którego nie jest w stanie samodzielnie się obudzić. - Chwytliwa nazwa. I tak, chyba wiem, kim jest Scott.

Chloe Derwent

Tylko jak odróżnić co jest pozorem, a co prawdą? Może on sam nie do końca zdawał sobie sprawę z tego jak bardzo Chloe stawała się prawdziwa? Często podczas stanów hipnozy dochodzi o głosu podświadomość, która idealnie obrazuje pragnienia. On pragnął jej, nie tylko jej ciała.
Kiedy weszli do wnętrza klubu poczuła zapach whisky i drewna, a do jej uszu docierał jeden z kawałków The Rolling Stones. Rozejrzała się ostrożnie po klubie i wskazała mu kontuar, przy którym siedziało kilku ludzi.
- Najpierw mała rozgrzewka zanim wejdziemy na parkiet? - Zapytała go zbliżając usta do jego ucha. Uderzył w nią jego zapach, cudownie znajomy. - Tequila? - Uniosła brew z uśmiechem.

Alex Enfield

Najwyraźniej dzisiejszy wieczór miał upłynąć pod znakiem tequili - to dobrze, Alex był skłonny to zaaprobować. Te dwa dotychczas wypite kieliszki nie pozostały bez wpływu na jego nastrój; dzięki nim czuł się całkowicie rozluźniony, ale nadal trzeźwy.
- Niech będzie tequila - zgodził się wspaniałomyślnie, pozwalając Chloe poprowadzić się w kierunku baru. Nadal nie puszczał jej dłoni, złapał się nawet na myśli, że mógłby ją trzymać cały wieczór. Nawet taka forma dotyku była na swój sposób podniecająca. - Ale niech ta rozgrzewka faktycznie będzie mała, w końcu nie chcemy doprowadzić do całkowitej utraty zmysłów, co?
Nie powinien sobie pozwalać na taki prowokacyjny uśmiech, ale to było silniejsze od niego.

Chloe Derwent

Prowokacje, też mi coś. Dla Chloe były zwykle na porządku dziennym więc nie robiły na niej wrażenia. Może niewielkie. Ale fakt, że wciąż trzymał jej dłoń wcale jej nie przeszkadzał. Czuła się w jakiś spsób przy nim bezpieczna. A to jedyne uczucie, które nie powinno było ją przy nim nawiedzać. Alex nie był w żadnym stopniu bezpieczny.
- Do utraty zmysłów nie jest potrzebny alkohol, wystarczę ja, więc może być mała. - Odparła całkowicie zresztą szczerze i bez nuty kokieterii, unosząc tylko kącik ust. Usiedli przy barze, a Alex zamówiłam im alkohol. Puściła jego dłoń, bo trzymanie jej stało się mało wygodne, ale zanim to zrobiła spojrzała na ich splecione palce. Jej pomalowane na czerwono paznokcie odcinały się na jego skórze, a dziwne ciepło przechodziło wzdłuż ręki.
Przestawała to chyba rozumieć i bronić się przed tym. Podniosła na niego wzrok.
- Podoba ci się? - Zapytała oczywiście o klub. - Pytam dla formalności, to tylko element umowy. - Oznajmiła informacyjnie.

Alex Enfield

Alex uśmiechnął się w odpowiedzi na jej słowa. Podobała mu się swoboda, z jaką do niego mówiła, patrzyła na niego i go dotykała. Zupełnie jakby już zupełnie zatarł się dystans, odrobinę wyczuwalny między nimi na samym początku, jak to bywa z nieznajomymi.
- Podoba mi się - powiedział całkowicie szczerze. - Lubię takie klimaty, moim zdaniem temu miastu naprawdę brakowało lokalu, w którym ma się wrażenie, że czas stanął w miejscu. Możesz przekazać Scottowi, że jak najbardziej pochwalam pomysł.

Chloe Derwent

I o to chodziło, prawda? By ten dystans tak zniwelować, żeby Chloe przestała dostrzegać jak przesuwają się pewne granice. Granice zaufania, bezpieczeństwa i sympatii. By niepostrzeżenie mógł wedrzeć się do jej głowy, a później ją zniszczyć? Idealnie sprawdzał się w swojej roli. Matt będzie zadowolony.
A ona chyba przestawała panicznie bać się kontaktu z drugim człowiekiem, z Alexem, jego dotyku i uśmiechu. Ona zaczynała mu ufać. Bo stawał się stałym elementem jej życia.
- Powinien powiesić tu jakiś zmieniacz czasu nad wejściem. - Zaśmiała się i rozejrzała znów po klubie, by po chwili wrócić wzrokiem do jego twarzy. - I przekażę, o to się nie martw. - Scott za to martwił się czymś innym. Kazał jej uważać, bo dostał informację, że jest w miasteczku ktoś kto ma ją obserwować. Tylko przy Alexie nie musiała się obawiać.
- Masz jakieś propozycję na toast? - Zapytała podnosząc kieliszek z tequilą. - Bo mi przychodzą do głowy same nieodpowiednie.

Alex Enfield

Alex doskonale zdawał sobie sprawę z tego, co teraz dzieje się w głowie Chloe - to nie było dla niego nic nowego, świetnie znał mechanizmy sterujące ludzkim umysłem i wiedział, jak manipulować emocjami. Wbrew pozorom to był bardzo niebezpieczny moment, właśnie teraz musiał zachować największą czujność, żeby nie stracić tego jej zaufania.
- Jesteś niepoprawna, Chloe - ocenił. Zabrzmiało to jak komplement, bo w istocie tak było. - Możemy wypić za to, żeby Hipnoza przypadła do gustu mieszkańcom Cherietown, bo naprawdę napaliłem się na te tańce.
Kto by pomyślał, że Alex będzie się tak bardzo rwał na parkiet.

Chloe Derwent

Napalił się na tańce? Raczej na Chloe, chociaż muzyka sprawiała, że miała ochotę wyjść na parkiet niemal od razu. Połączenie jej, tańca i alkoholu było zdecydowanie niebezpieczne. Ale odrobina ryzyka urozmaica życie.
Na jego słowa zaśmiała się i uniosła kieliszek i oblizała miejsce w zagłębieniu nadgarstka patrząc mu w oczy i wypiła swój alkohol. Cytryna wydawała się niespotykanie słodka po takim połączeniu.
- Po takim toaście, musi się spodobać. Mi już się podoba. Idziemy na parkiet. Nie możemy siedzieć, kiedy lecą Beatlesi. - Stwierdziła poważnie i zeskoczyła z barowego stołka. Poczuła na sobie wzrok barmana, który puścił jej oczko kiedy na niego spojrzała.

Alex Enfield

No tak, Beatlesi zdecydowanie zasługiwali na uhonorowanie ich twórczości tańcem. Alex zszedł ze swojego stołka wyjątkowo lekko, bo z racji wzrostu nie miał zbyt daleko do ziemi. Gest barmana nie umknął jego uwadze, ale kompletnie to zignorował, w końcu nie był dla niego żadną konkurencją. Złapał dłoń Chloe, poświęcając chwilę uwagi kontemplowaniu jej nadgarstka, wreszcie za wzrokiem podążył dotyk: jego kciuk samoistnie znalazł się na wystającej lekko kości i obrysowalł ją kilka razy.
Znaleźli się na parkiecie, więc jego dłonie w naturalny sposób wyciągnęły się w kierunku talii panny Derwent. Znowu uderzyła go myśl, że jest nieprzyzwoicie atrakcyjna. I znów go hipnotyzowała.

Chloe Derwent

Ta zadziwiająca czułość z jaką jej dotykał była nieczęsto spotykana. Dawno nikt nie był wobec niej czuły, tak po prostu, dotykając jej dłoni. Zaskoczona spojrzała mu w oczy. Zwykle mężczyźni bywali brutalni i zachłanni, ale Alex nie był 'zwykle'.
Kiedy ją objął jej zdziwienie przerodziło się w uśmiech. Położyła dłoń na jego ramieniu zahaczając palcami o skórę jego karku. Granice chyba zostały przesunięte możliwie daleko, Chloe przestała czuć jakikolwiek opór.
- Hm, zapomniałabym. Zanim znów postanowisz zniknąć powiedz wcześniej, żebym mogła zapewnić sobie jakieś towarzystwo. - Powiedziała zbliżając usta do jego ucha, chociaż muzyka nie dudniła tak jak zwykle w klubach. Ta drobna złośliwość miała mu uświadomić, że ma zamiar się dobrze bawić tej nocy, nawet bez niego. Znajdzie się co najmniej kilku chętnych do jego zastąpienia.

Alex Enfield

Umiejętności Chloe w kwestii znalezienia odpowiedniego towarzystwa, pozostawały bezsporne - Alex doskonale zdawał sobie z tego sprawę i nie zamierzał ich negować. Chodziło tylko o to, żeby panna Derwent nabrała pewności, że nikt nie zapewni jej lepszej rozrywki niż on. Ten cel chyba był już bliżej niż można przypuszczać.
- Zniknięcia bez uprzedzenia pozostawiają lepsze wrażenie - podzielił się z nią jedną z życiowych prawd, uśmiechając się enigmatycznie.
Gdyby tylko wiedziała, ile go kosztowało tamto zniknięcie. Pomijając oczywistości dotyczące jego tak zwanej misji, był tylko facetem i urok Chloe nie mógł pozostawić go obojętnym.

Chloe Derwent

Chloe na te słowa trochę bezwiednie wbiła mocniej paznokcie w jego ramię. To ostatnie zniknięcie nie pozostawiło na pewno dobrego wrażenia. Znów miała ochotę wyjść i go zostawić. Czuła się wtedy urażona, ba, poniżona.
- Nie zdziw się kiedy skorzystam z twojej rady. - Powiedziała, a w jej głosie pojawiły się ostrzejsze nuty. Złagodziła je lekkim uśmiechem. Chloe potrafiła być mściwa i o wiele bardziej cierpliwa niż on, jeśli tylko chciała. Tylko czy upór obojga wyjdzie im na dobre?
Muzyka nagle przyspieszyła więc i Chloe oderwała się od Alexa, obracając się tak, że jej sukienka uniosła się odsłaniając jej kształtne uda. - Pokaż jakim dobrym jesteś tancerzem. - Rzuciła ze śmiechem.