Mieszkanie Isabelle Clarke, 12/23 Bold Street

Isabelle Clarke

będzie potem na pewno.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Szli wciąż zimnymi jeszcze ulicami Charietown, a Ethan nie zauważył nawet kiedy dotarli pod jedną z kamienic. Isabelle zatrzymała się przed klatką i spojrzała na niego wyczekująco. Na języku wciąż czuł smak kokosowego lizaka.
- To tu? Dobrze wiedzieć. - Powiedział patrząc na 12 nad wejściem do kamienicy. Uśmiechnął się do niej w tajemniczy sposób i rozejrzał się w okół. Z przyzwyczajenia sprawdzając otoczenie. - Całkiem ładna okolica. - Zaśmiał się. No dobra, to była kpina. - Sądziłem, że żeby dowiedzieć się gdzie mieszkasz potrzeba więcej niż dwóch lizaków. - Powiedział unosząc brew.

Isabelle Clarke

Isabelle roześmiała się tylko, a potem rzuciła mu rozbawione spojrzenie, unosząc ku górze jedną brew. Zabawny był, naprawdę.
- Żeby wejść do środka potrzeba więcej niż dwóch lizaków, drogi Ethanie - powiedziała, obracając jego imię w ustach jak... no cóż, lizaka, który właśnie powoli jej się kończył. - To co, dobranoc?
Chciała się dowiedzieć, czy liczył na coś więcej, chociaż mógł być pewien, że dzisiaj mu tego nie zaoferuje.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Ethan przez lata pracy nauczył się wielu rzeczy, ale najważniejszą była chyba cierpliwość. Potrafił zaczekać na coś na co było warto czekać. Uśmiechnął się tylko do niej wcale nie mając zamiaru pytać czy może wejść. Poza tym szanował jej prywatność.
- Tak myślałem. Na następne spotkanie zaopatrzę się w co najmniej kilka. - Powiedział wyciągając z kieszeni zmarzniętą dłoń i wyciągnął ją do niej. - Do zobaczenia, mam nadzieję. I dobrej nocy. - Powiedział cicho patrząc jej w oczy.

Isabelle Clarke

- Na pewno taka będzie - powiedziała Isabelle, wspinając się na palce, żeby musnąć wargami jego szorstki do zarostu policzek. - Dobranoc, Ethanie. Wiesz, gdzie mnie szukać, jakbyś potrzebował trochę cukru. - Jeszcze przez chwilę mierzyła go uważnym spojrzeniem, a potem po prostu się odwróciła i zniknęła za drzwiami swojego mieszkania.

Isabelle Clarke

Isabelle nie kłopotała się szukaniem kluczy, wyjęła z torebki swoją różdżkę i otworzyła drzwi niedbale wypowiedzianym zaklęciem, wpuszczając Ethana do środka, gdzie natychmiast zalało ich przyjemne ciepło. Wnętrze nie było jakieś duże, zaledwie dwupokojowe, ale zupełnie wystarczające. Isabelle zrzuciła ze stóp szpilki, kładąc je na stosie innych butów, stojących w korytarzu koło wysokiej na całą długość ściany szafy z ogromnym lustrem, a potem ruszyła do przodu, wprost do całkiem przytulnie urządzonego salonu połączonego z kuchnią. Wskazała Ethanowi kremową, skórzaną kanapę, a sama poszła do części kuchennej, gdzie otworzyła na oślep kilka szafek w poszukiwaniu większego zapasu lizaków. Wyjęła duże pudełko, a potem stanęła przed prowizorycznym barkiem, w którym stały z trzy rodzaje alkoholu. Isabelle nie była wytrawnym degustatorem alkoholi, nic więc dziwnego, że na próżno można było u niej szukać zapasów wódki.
- Mogę ci zaproponować whisky, to chyba najbardziej odpowiednie, co? - spytała, odwracając się w jego stronę. Wyglądała dość nieporadnie z rękoma założonymi na biodrach i śmiesznie zmarszczonym nosem.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Właściwie Ethan nie potrzebował do szczęścia alkoholu, ale właściwie jeden drink nie zaszkodzi. Spojrzał na nią, stojącą przy tym barku i zaśmiał się krótko.
- Mógłby być nawet jeden z likierów, ale zdecydowanie whisky z lodem też będzie w porządku. Nie jestem wybredny i piję tylko okazjonalnie - stwierdził rozglądając się po wnętrzu jej mieszkania. Podobały mu się otwarte przestrzenie, takie jak ta tutaj. - Podoba mi się tutaj. Tylko nie wiem czy bardziej pasuje do wielbicielki lizaków czy tej od eksplozji.

Isabelle Clarke

- Świetnie - powiedziała Isabelle, wyjmując z szafki butelkę z whisky i wlała ją do szklanki, na koniec dorzucając kilka kostek lodu. Sama postanowiła na razie nic nie pić - przecież dopiero co wróciła z "Bahanki" - a większe ilości alkoholu bywały dla niej naprawdę zabójcze. Chwyciła w dłoń jeszcze dwa lizaki, a potem usiadła koło Ethana, stawiając jego szklankę na stoliku. - Masz do wyboru waniliowo - czekoladowy i arbuzowy. - Posłała mu uśmiech, założywszy nogę na nogę.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

A Ethan patrzył tylko na jej czerwone usta, a jego myśli płynęły sobie swobodnie w całkiem przyjemnym kierunku.
- Arbuzowy - strzelił, a kiedy Isabelle podała mu lizaka, dotykając przypadkiem jego ręki uśmiechnął się lekko patrząc na swoją rękę. Szybko odpakował lizaka i wsadził go sobie do ust. Rzeczywiście zostanie wielbicielem tych słodyczy. - Idealnie pasuje do whisky. Nie chcesz spróbować? No tak, to nie słodki drink - zaśmiał się, opierając się o kanapę. Dla kontrastu napił się alkoholu.
- Hm, a jaki etap jest po trzecim lizaku? - Zapytał nagle mrużąc powieki.

Isabelle Clarke

Isabelle posłała mu spojrzenie, w którym kryło się starannie zawoalowane rozbawienie, a potem okręciła w ustach lizaka. Nie umknął jej uwadze fakt, że ich dłonie zetknęły się przez moment, ale udała, że nie zrobiło to na niej najmniejszego nawet wrażenia.
- Och, z tym bywa różnie - stwierdziła, uśmiechając się słodko w jego stronę. - Zależy, na co ty masz ochotę.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

To było niesprawiedliwe! To w jaki sposób jej słowa działały na niego. Zwykle nie dawał się prowokować. Przecież to nie wyglądało w ten sposób, że nigdy wcześniej nie miał dość długiej abstynencji. Często akcje trwały całymi miesiącami.
Na co miał ochotę? Na nią. Chyba jeszcze za duża ilość testosteronu krążyła w jego krwi. Dla otrzeźwienia napił się whisky.
- Drink jest w porządku, ale chciałbym zaprosić cię na kolację. Może być? Nie dziś, może jak znajdziesz chwilę. I konieczny w tym celu będzie mi twój numer telefonu. Wystarczą na to trzy lizaki? - Zapytał z wątpliwościami.

Isabelle Clarke

Isabelle udała, że się zastanawiała, chociaż podjęła decyzję zaraz po tym, jak tylko usłyszała jego słowa; nie po to czekała na niego w "Bahance", żeby teraz urwał się ich kontakt.
- Kolacja brzmi dobrze - podsumowała, nie przejawiając przesadnego entuzjazmu, żeby nie myślał przypadkiem, że poszło mu tak łatwo, a potem rzuciła mu krótkie spojrzenie. - Tylko musisz mnie zabrać w miejsce, gdzie serwują pyszne desery. - Zwieńczyła tę wypowiedź kolejnym z serii słodkich uśmiechów.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Uśmiech Ethana poszerzył się automatycznie kiedy usłyszał jej warunek. Zastanawiał się czy Isabelle jest w smaku tak słodka jak te lizaki. I czy smakowała bardziej kokosem czy karmelem? A może ich połączeniem.
- Załatwione. Chyba znam takie miejsce - stwierdził, posyłając jej spojrzenie pełne aprobaty. Napił się swojej whisky. - Zadomowiłaś się już trochę w Cherietown? Wiesz, ulubiona kawiarnia, ławka w parku i sąsiedzi wpadający po szklankę cukru.

Isabelle Clarke

Isabelle posłała mu kolejne z serii rozbawionych spojrzeń, a potem wyprostowała przed sobą długie nogi, krzyżując je w kostkach.
- Tak, myślę, że Donnie zawsze pożyczy mi cukru, kiedy będę tego potrzebowała - powiedziała, wypowiadając jego imię w sposób, który sugerował bliższą zażyłość. - A co mi się tu podoba? Hm, "Bahanka". Wiem, nic by na to nie wskazywało, ale to miejsce ma naprawdę osobliwy klimat. - Isabelle obróciła w ustach lizaka, patrząc gdzieś w przestrzeń. Niemałe znaczenie miał też fakt, że właśnie tam poznała Ethana.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Ethana zastanowił ten Donnie. Isabelle niezbyt często mówiła w ten sposób o ludziach, z dziwną czułością. Może nawet poczuł się zazdrosny? Nie, chodziło raczej o uwagę Isabelle, którą pochłaniał inny facet w momencie kiedy siedziała z nim. Takie miał wrażenie.
- Bahanka? - Zapytał unosząc brew i napił się swojej whisky, jego uśmiech sugerował tyle, że to Isabelle nie bardzo tam pasowała. - Osobliwie wyglądasz tam ty na stołku barowym ze swoimi lizakami. Chociaż nie zaprzeczę, dodaje to barowi wiele uroku. Ale niedługo połowa bywalców powybija sobie zęby, potykając się o własne kończyny na twój widok - zaśmiał się, przypominając sobie ostatni ich pobyt tam.