Mieszkanie Isabelle Clarke, 12/23 Bold Street

Isabelle Clarke

Czy to oznaczało, że Ethan ma zamiar zagrać z Isabelle w jakąś grę? Zdaje się, że jej nienasycenie dość mocno dopominało się o uwagę i zamierzała wykorzystać każdy swój atutu, żeby w pełni ją zdobyć.
- Ty też nie najgorzej - odpowiedziała natychmiast, a jej palce same znalazły się przy jednym z trzech zapiętych guziczków koszuli. Wystarczyło, że lekko przycisnęła to miejsce palcem, a guzik, ten dolny, natychmiast ustąpił, zupełnie, jakby jej koszula po prostu sama chciała odnaleźć miejsce gdzieś na podłodze. - To co, jak planujesz mnie zabawiać, hm? - spytała, unosząc ku górze jedną brew i posyłając mu wyzywające spojrzenie, graniczące nawet z bezczelnością.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

On chyba miał zamiar najpierw doprowadzić ją do szaleństwa, a potem zadbać o to by nigdy nie chciała z niego zrezygnować. Może da się zwariować z nadmiaru przyjemności?
Ten guzik odrobinę odwrócił jego uwagę od jej szyi. Bezczelny. Ale ona była jeszcze bardziej odważna i bezczelna.
Z leniwym uśmiechem przejechał dłonią wzdłuż jej uda, wywołując na nim gęsią skórę, by dotrzeć do jego wnętrza.
- Zobaczysz - oznajmił jej, wsuwając palce pod jej majtki i z należytą delikatnością dotykając w ten sposób, że powieki Isabelle opadły, a wtedy uszczypnął skórę na jej szyi.

Isabelle Clarke

Bawił się nią, ewidentnie to robił, a ona nie potrafiła zapanować nad zdradzającymi każdą jej myśl emocjami, które rozlały się po całym jej ciele. Westchnęła głośno i zagryzła wargę, jakby przecząc temu, co się w niej kumulowało i chciało wydostać na zewnątrz. Nie mogąc wytrzymać dłużej i przegrywając tę grę, Isabelle przyciągnęła do siebie Ethana, a potem rozpoczęła proces rozsmakowywania się w jego cudownie miękkich wargach. Jej dłonie szybko znalazły się pod gumką jego bokserek i pozwoliły im po chwili opaść na podłogę. Uniosła biodra i oplotła go udami w pasie, a potem na moment przerwała pocałunek.
- Weź mnie, teraz - rozkazała mu wprost w jego wargi, a jej głos nie miał w sobie nic z delikatności, do której przywykł każdy, kto znał ją jedynie powierzchownie.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Jej niecierpliwość była nawet całkiem zabawna, ale w tym momencie Ethan nie mógł zrobić nic innego jak wykonać jej polecenie. Pralka wchodziła właśnie na wyższe obroty kiedy wszedł w nią gwałtownie, słuchając jej jęku, który utonął w jego ustach.
Koszula leżała już na podłodze, a jego dłonie sunęły po jej plecach aż do bioder, zaciskając się na nich. Nie chciała delikatności więc i jego ruchy nie należały do delikatnych. Przytrzymał jej pośladki wchodząc w nią głęboko i pewnie. Znajome gorąco paliło jego mięśnie i skórę w miejscach gdzie stykała się ze skórą Isabelle.

Isabelle Clarke

Czy Ethana nie fascynowało to, jak wiele sprzeczności mieści się w jednym niewielkim, nawet odrobinę kruchym ciele kobiety? Isabelle zacisnęła palce na jego ramionach, znacząc paznokciami skórę, a potem jęknęła głośno, gdy Ethan przyspieszył. Rzeczywiście, wyglądało na to, że nie chciał się bawić w żadne subtelności, ale jej kompletnie to nie przeszkadzało, dopóki odczuwała tak wielką przyjemność z tego, że (i jak) ją pieprzył. Po omacku odnalazła jego usta i znów zaczęła go całować, czując zbliżającą się falę przyjemności, spotęgowaną przez wibracje z pralki.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Może i fascynowało, ale w tej chwili jego świadomość nie rejestrowała za wiele poza tym jak dobrze smakują jej usta i podnieceniem zalewającym jego ciało. I nawet kilka dodatkowych blizn nie będzie mu przeszkadzało jeśli zrobi je Isabelle.
Słysząc jej krzyk, przyspieszył tempo swoich ruchów i po chwili dołączył do niej w ekstatycznym uniesieniu. Nie zwracał już uwagi ani na wibracje ani nawet na fakt, że przygryzł jej wargę do krwi.
Jego nogi po raz drugi tego dnia chyba miały zamiar odmówić mu posłuszeństwa, ale tym razem pod wpływem nawału przyjemności.
Jego serce i płuca nie nadążały z dostarczaniem krwi do mózgu i tkanek.

Isabelle Clarke

Isabelle przez chwilę wydawało się, że się zdematerializowała, bo przecież to było wprost niemożliwe, żeby odczuwać taką przyjemność. Oparła głowę z lepiącymi się od potu włosami na klatce piersiowej Ethana, a potem wzięła głęboki oddech, próbując doprowadzić do normy tętno. Dopiero wtedy poczuła, jak bardzo jest wycieńczona. I szczęśliwa, cholernie szczęśliwa.
- Zaniesiesz mnie do łóżka? - poprosiła, ponownie wcielając się w rolę grzecznej dziewczynki. - Chyba powinniśmy się położyć spać.
O tak, ten pomysł był genialny w swojej prostocie.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Ethan nie miał zamiaru protestować. No i odrobinę tylko dziwnym był fakt, ze miał odpowiednią ilość siły by zanieść ją do łóżka. Miał nawet wrażenie, że nie ważyła zbyt wiele, a prawie nic. Może to tylko efekt oszołomienia?
Położył ją na łóżku i sam wślizgnął się pod kołdrę obok niej.
- Miałem ci powiedzieć coś ważnego, ale zupełnie nie pamiętam co to było - stwierdził obejmując ją ramieniem kiedy położyła się na jego klatce piersiowej i ziewnął. - Może przypomnę sobie do jutra - mruknął sennie.

Isabelle Clarke

- Może - poparła go Isabelle, ułożywszy głowę na jego ramieniu, a potem przymknęła powieki, czując, że lada chwila zapadnie w sen. - Dobranoc - zdążyła jeszcze wyszeptać, ale nie była pewna, czy Ethan ją usłyszał, bo z jego strony słyszała już odgłos miarowego oddechu. Zasnęła niewiele później, ukołysana do snu biciem jego serca, podobno najspokojniejszym odgłosem na świecie.