Mieszkanie Isabelle Clarke, 12/23 Bold Street

Isabelle Clarke

Z ust Isabelle wyrwał się jęk, gdy tylko wargi Ethana zetknęły się z wrażliwą skórą jej szyi. Bez zbędnych wstępów pociągnęła za suwak jego spodni, rozpinając je z głośnym szarpnięciem, a potem zgrabnym ruchem stopy zsunęła mu je aż do kostek. Zdaje się, że miała to być ich najkrótsza gra wstępna.
- Jestem w stanie to zrobić - wymruczała mu w okolice ucha, a następnie zassała płatek i zaczęła pieścić mu małżowinę językiem. - Przecież wiesz, że uwielbiam lizaki. - To zdanie spuentowała kolejnym manewrem stopy, pozbawiającym go, bez zbędnego - oho - pieprzenia się, bokserek.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Ethanowi nie przeszkadzał brak gry wstępnej. Wystarczyło mu chyba jeden dotyk i mała prowokacja. Może nawet reagował trochę jak niedoświadczony nastolatek, ale Isabelle zdawała się być jakąś senną marą, mokrym snem większości mężczyzn.
Kiedy pozbyła się jego bokserek Ethan nie miał zamiaru dłużej czekać. Jej stanik wylądował na podłodze, a koronkowe majtki chyba poszły w strzępy. Ważne było jedynie tylko to, że czuł jej ciepłe ciało, które oddzielało go od chłodnej ściany. Naparł na nią, słysząc jej głuchy jęk, stłumiony jego ustami.

Isabelle Clarke

Isabelle, nawet gdyby naprawdę miała taki zamiar, nie potrafiłaby obecnie w żaden sposób powstrzymać emocji, które wymalowały się na jej twarzy. Zacisnęła palce na ramionach Ethana, znacząc paznokciami jego umięśniony biceps, a potem z dziką zachłannością oddała jego pocałunek, nie odrywając wzroku od jego tęczówek. To dziwne, zazwyczaj wolała robić to wszystko z zamkniętymi oczami, ale teraz, przez ten kontakt wzrokowy, wszystko wydawalo jej się jeszcze bardziej intensywne. Chyba naprawdę bardzo tego potrzebowała.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Jej jęki jeszcze mocniej pobudzały go do działania. Wszystkie mięśnie w ciele Ethana były napięte do granic możliwości. Jego z początku chaotyczne ruchy biodrami, stały się bardziej płynne i głębsze. Odzyskanie panowania nad własnym ciałem kosztowało go wiele, ale satysfakcja, która płynęła dźwięków wydobywających się z jej ust była ogromna.
Zacisnął mocno dłonie na jej pośladkach, z całą pewnością pozostawiając na nich ślady palców i przygryzł jej wargę delikatnie.

Isabelle Clarke

Isabelle zawsze myślała o tym, żeby zrobić sobie tatuaż - nie sądziła co prawda, że Ethan może jej w tym pomóc, ale skoro już się charytatywnie zgłosił, znacząc jej skórę krwistymi śladami, to nie miała nic do gadania.
- Szybciej - jęknęła wprost w jego wargi, czując warstewkę potu, która spowijała całe jej ciało. Mocniej ścisnęła udami jego biodra, a po chwili jej plecy wyprężyły się w łuk, kiedy całe pomieszczenie przeszył dźwięk jej krzyku, naprawdę zresztą głośnego. Jej ciało w pulsacyjnym drżeniu bezwładnie osunęło się na Ethana, który złączył się z nią w tym największym uniesieniu.
Nie było na świecie nic lepszego niż seks, a ten, kto twierdził inaczej, po prostu nigdy naprawdę dobrze się nie pieprzył.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Teraz Ethan miał problem z tym by utrzymać równowagę i jednocześnie, nie pozwolić Isabelle się osunąć po ścianie. Dzielnie ją trzymał, cały czas przypierając do chłodnej powierzchni. Zajęło mu kilkanaście sekund by złapać pełny oddech. W tym czasie przycisnął czoło do jej czoła i zamknął oczy. Przyjemność nadal czaiła się gdzieś w zakamarkach jego ciała. Poczuł, że Isabelle drgnęła, zapewne było jej niewygodnie.
- Daj mi chwilę - poprosił i po kolejnych kilka sekundach otworzył oczy. - Więc jak minęły ci wakacje? - Zapytał wysilając się na lekki, kpiący uśmiech.

Isabelle Clarke

- No wiesz... nie narzekam - stwierdziła, nadal raz po raz wzdychając, Isabelle, a potem posłała mu krótkie, za to bardzo intensywne spojrzenie i powoli osunęła się po krawędzi ściany na ziemię. - Chyba muszę sobie troszkę odpocząć - zawyrokowała, oceniając stan lakieru na paznokciach u stóp na całkiem znośny i wyciągnęła przed siebie nogi, trącając nimi Ethana w stopy. - Siadaj, co tak będziesz stał - dodała, klepnąwszy w podłogę w miejscu obok siebie i odgarnęła z ramion lepiące się od potu kosmyki włosów, demonstrując Ethanowi ładny, aczkolwiek niezbyt obficie wyposażony dekolt. Nie wyglądał, jakby narzekał.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Dekolt był jasny i całkiem warty uwagi, więc Ethan chętnie zawiesił na nim wzrok. Jednak po chwili przeniósł go na oczy Isabelle i usiadł obok niej na podłodze. Nie miałby nawet nic przeciwko położeniu się tam, ale pewnie wyglądałoby to jeszcze zabawniej.
- Hm, to miło z twojej strony, że pozwoliłaś mi chociaż usiąść - stwierdził i zaśmiał się wesoło, wyciągając rękę by złapać jej dłoń. Pocałował opuszki jej palców i oparł plecy o chłodną ścianę. - Tęskniłem za tobą i chyba miałem w planach jakąś super randkę, ale wyszło jak zwykle - przyznał po chwili.

Isabelle Clarke

- Wiesz co, jak bym się postarała, to chyba nawet odnalazłabym w tym trochę romantyzmu - zaopiniowała Isabelle, a potem parsknęła śmiechem: dźwięcznym, choć odrobinę gardłowym, a potem oparła głowę na ramieniu Ethana. - No dobrze, będę sprawiedliwa: ja też za tobą tęskniłam i żadna super randka nie jest mi potrzebna. Obniżam loty, co nie? - Isabelle pozwoliła sobie na przymknięcie powiek, a potem westchnęła głośno, zmęczona tym, co spotkało ją przed chwilą. - Jesteś głodny czy coś?

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Ethan pocałował czubek jej głowy i uśmiechnął się do jej włosów. On też był zmęczony, ale chyba nie na tyle, żeby zrezygnować teraz jej towarzystwa i iść spać.
- Jestem głodny - stwierdził po chwili zastanowienia. - Chodź, przygotujemy coś razem. Nie jestem chyba zupełnym beztalenciem w tych kwestiach. Reszta to tylko pozory. Wolę być dobry w czymś innym. - Zaśmiał się cicho i odzyskawszy zupełnie swoje siły, wstał ciągnął ją za sobą do góry. Podnoszenie Isabelle wcale nie było takie trudne. Pasowała do jego ramion.
- Ładnie się opaliłaś - dodał z rozbawieniem kiedy odwróciła się do niego tyłem. On wciągnął na siebie jedynie bokserki. Zabawy w kuchni bywają niebezpieczne.

Isabelle Clarke

Isabelle posłała mu rozbawione spojrzenie, a potem schyliła się, na pewno znów niebezpiecznie rozbudzając jego wyobraźnię i sięgnęła po koszulę oraz majtki, które miały z boku małe rozdarcie.
- Ach, ty niszczycielu bielizny. Masz szczęście, że ją kolekcjonuję - powiedziała, wciągając na tyłek ładnie wycięte bokserki, a potem zapięła dwa guziki koszuli i ruszyła do kuchni. - Możemy gotować razem, jeśli masz jakiś pomysł, bo moja kreatywność chyba się właśnie wyczerpała. - Spojrzała na niego z miną małej dziewczynki i odrzuciła do tyłu lśniące, srebrzystoblond włosy.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Ethan podreptał za nią do kuchni, wcale nie chcąc odrywać od niej wzroku. Isabelle była nie tylko śliczna, ale też w jakiś niesamowity sposób hipnotyzująca.
- Masz kolekcję bielizny? - Zapytał unoszą brwi. Tak, tyle zrozumiał z jej wypowiedzi. - Chętnie kiedyś zobaczę całą. Hm, a co do kolacji. Zobaczmy co masz w lodówce - stwierdził podchodząc do chłodziarki i odwrócił się do niej tyłem. Teraz mogła zobaczyć jego plecy w całej okazałości, ale też cztery podłużne blizny, które zdobiły lekko opaloną skórę i znikały pod czarnymi bokserkami.
- Nie jestem pewien czy moja kreatywność kiedykolwiek istniała. Omlet z pomidorami i szynką? - Zapytał marszcząc brwi.

Isabelle Clarke

Isabelle obiecała mu już raz, że opowie jej o tych bliznach, kiedy będzie gotowy. Najwyraźniej jeszcze nie był skoro nic o tym nie wspominał. Wspięła się na palce, sięgając po sól i postawiła ją z głośnym stukotem na blacie.
- Dobrze, mistrzu, może być i omlet - powiedziała, a potem odwróciła się tyłem do rzeczonego blatu i usadowiła na nim swój tyłek. Przerzuciła włosy na lewe ramię i posłała mu rozbawione spojrzenie; w jej oczach migotały wesołe światełka.
- Faceci w kuchni mocno na mnie działają, wiesz? Daj z siebie wszystko.
A spróbowałby nie.

Ethan Martins · Dołączył: 22 Mar 2013 Posty: 321 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Poznał Isabelle w wersji słodkiej, może nie niewinnej, ale o wiele bardziej nieskomplikowanej. Jednak to jak zmieniała się z każdym spotkaniem podobało mu się mocno. Pochylił się i pocałował szybko skrawek jej ramienia, który wyglądał spod koszuli.
- Mam rozumieć, że jesteś specjalistą od motywowania? Swoich pracowników też tak motywujesz? - Zapytał uśmiechając się złośliwie i zaczął od umycia i pokrojenia pomidorów. - Może w takim razie zmienię fach i zostanę kucharzem.

Isabelle Clarke

Isabelle parsknęła śmiechem, a potem powstrzymała zdradzającą każdą jej myśl mimikę twarzy i posłała mu enigmatyczne spojrzenie. A przynajmniej tak jej się wydawało.
- Jasne, że tak. A myślałeś, że z jakiego innego powodu moi podwładni uważają mnie za taką świetną? - spytała, lekceważąco machnąwszy stopą, a potem wbiła wzrok w sufit. Nie wiedziała zupełnie, czego miałaby się w nim doszukać, ale zdaje się, że po seksie miała problemy z logicznym myśleniem. Pani analityczka wolała być analizowana niż analizująca, oho.