Kino "Aurora"

Julien Cartier

Julien nie miał żadnych niecnych zamiarów i uważał, że skoro znają się z Maisie sporo czasu (choć dopiero zaczęli się lepiej poznawać) to zaproszenie jej w takie miejsce nie jest niczym niestosownym.
Wszedł do sali tuż za nią. Uwielbiał to kino. Kochał ten ekran, skrzypiącą podłogę, fotele. I ten zapach.
Uśmiechnął się do Maisie:
- Mamy szczęście. - powiedział żartobliwie - Dzisiaj będą grali to, co będziemy chcieli obejrzeć.

Maisie Moncreiff

Odwróciła głowę i uśmiechnęła się blado.
- To znaczy? - zapytała, odgarniając włosy.
Zastanowiła się, gdzie powinna usiąść, ale po chwili stwierdziła, że Julien pewnie wybierze lepsze miejsce niż ona, więc pozostawiła mu tę decyzję.

Julien Cartier

- Jest tu kilkaset filmów, możemy obejrzeć dowolny. Cała klasyka. No i sporo nowszych. - powiedział z uśmiechem - Oczywiście niektóre taśmy są w nie najlepszym stanie, ale większość trzyma się dobrze.
Obserwował Maisie uważnie.

Maisie Moncreiff

Zdjęla płasz, pokazując wreszcie Julienowi, w co jest ubrana (o ile chciał to zobaczyć, oczywiście).
- Nie znam ani jednego tytułu, więc... - Zarumieniła się lekko i przygryzła wargi.

Julien Cartier

Uśmiechnął się:
- W takim razie powiedz mi tylko, na jakiego typu film masz ochotę. - powiedział i zaczął się jej dalej przyglądać.

Maisie Moncreiff

Uśmiechnęła się nieco nieporadnie i spojrzała na niego błagalnie. To zadanie było trudne i właśnie ją przerosło, przykro.
- Wybierz coś - powiedziała niepewnie.

Julien Cartier

Przyjrzał się jej uważnie:
- Coś cię niepokoi? - zapytał.

Maisie Moncreiff

Przygryzła wargi i spojrzała mu w oczy.
- Po prostu nie czuję się pewnie w tych wszyskich mugolskich sprawach - odparła, uśmiechając się blado. - Usiędziemy gdzieś? - Miała wrażnie, że nigdy tego nie zrobią.

Julien Cartier

Zaskoczyło go to. To przecież tylko kino.
- Dobrze, rozumiem. - uśmiechnął się blado.
Zaprowadził Maisie do ósmego rzędu. Usiedli, a Julien krzyknął do skrzata siedzącego w projektorni, żeby puścił "Casablancę".
Popatrzył uważnie na Maisie, kiedy światła zaczęły powoli przygasać.

Maisie Moncreiff

To akurat był jeden z tych filmów, które Maisie widziała, ale mniejsza. Nic nie powiedziała, tylko grzecznie usiadła i oglądała. I starała się nie myśleć o tym, że nie ma tam nikogo prócz nich.

Julien Cartier

Gdyby Julien wiedział, że Maisie widziała ten film, puściłby inny. A tak Maisie była zmuszona oglądać Casablancę po raz drugi (chociaż, jak dla mnie to czysta przyjemność).
Julien oglądał z przyjemnością, zerkając co jakiś czas niepostrzeżenie na Maisie.

Maisie Moncreiff

Oglądała w skupieniu, uśmiechając się lekko co jakiś czas. Kiedy wciągnęła się w film, prawie zapomniała o tym, że Julien siedzi obok niej i przypominała sobie o tym jedynie, gdy mężczyna się poruszał. Wtedy zwykle poprawiała włosy albo sukienkę - żeby nie stracić idealnego wyglądu.

Julien Cartier

Nieco ponad półtorej godziny później film się skończył, a skrzat z powrotem włączył światła. Julien popatrzył z uśmiechem na Maisie:
- I jak ci się podobało?

Maisie Moncreiff

Uśmiechnęła się ciepło.
- Podobał - odparła. Nie miała zamiaru wspomnieć o tym, że już widziała ten film.
Maisie ma chyba jakiś dzień okłamywania Juliena, cóż.

Julien Cartier

Odwzajemnił uśmiech.
- No to się cieszę. - powiedział - Taki typ kina, jak to, ci odpowiada?