Mieszkanie W. Wilkes, Gordon Street 17/13

Wednesday Wilkes

Mieszkańcy piątego piętra mają jakieś udogodnienia, tak? Możliwe, ale na pewno nie obejmuje to mieszkania numer 13 - jest małe, ciasne i posiada zaledwie dwa okna. Nic dziwnego, było podejrzanie tanie. Weddy jednak, jak zostało już powiedziane, nie narzeka, a przynajmniej nie na głos.
Przedpokój nie istnieje - wchodzi się od razu do niby-salonu, gdzie obok typowo mugolskich sprzętów, jak stary magnetofon czy telewizor, można dostrzec gdzieś w kącie przewrócony kociołek, a nawet miotłę. To ostatnie jednak nie wzbudza żadnych podejrzeń u niemagicznych - może dziewczyna lubi zamiatać? Wszystkie (z wyjątkiem tych w łazience, rzecz jasna) ściany pokrywa ohydna, bordowa tapeta, która miejscami nawet odłazi, nadając klimatu lekkiego... hm, zaniedbania? Kuchniojadalnia wyposażona jest w mikrofalówkę (której Wed nie umie obsługiwać), lodówkę i popsutą kuchenkę gazową, której użycie grozi zawaleniem budynku na skutek drobnego BUM. W pokoju, w którym panienka Wilkes śpi, znajduje się wąskie łóżko, rozklekotana szafa - w dodatku pusta, bo Wed, co da się zauważyć, żyje na walizkach.
I to by było na tyle.