Klatka schodowa

Charles Campbell

Charles Campbell nie był dzisiaj w najlepszym nastroju. Być może dlatego, że najzwyczajniej w świecie się nie wyspał - dostał poranną zmianę i nie zdążył nawet wypić kawy przed wyjściem na ten cholerny mróz. Na oglądanie mieszkań ze swoją dziewczyną zgodził się już wcześniej, ale teraz wcale nie był taki pewny, czy to był dobry pomysł. Usiadł na schodach, czekając na Amy i mając przed oczami obraz cycków Victorii. Tak, właśnie, bo jego przyjaciółka postanowiła dzisiaj przebierać się na zapleczu, akurat wtedy, kiedy musiał tam wejść. Wystarczył mu ten jeden obrazek jej piersi w półtransparentnym staniku, żeby miał o czym myśleć. Kretynka jakaś. Uniósł do nosa swoje palce, które były przesiąknięte zapachem nikotyny i zamknął oczy.
Najwyżej kogoś pozabija, co mu szkodzi.

Amy Grand

Teraz chyba nie miał już wyjścia, bo Amy weszła na to drugie piętro, bez windy i zastanawiała się jakim cudem będzie znosić po tych schodach wózek. Ale mieszkanie z opisu Phila wydawało się idealne. Zobaczyła Charlesa na schodach i podeszła do niego, usiadła obok na schodzie i pochyliła się żeby pocałować go w policzek. Ona dla odmiany pachniała słodko, perfumami, świeżym powietrzem i miętową gumą do żucia.
- Cześć, kotku. - Powiedziała wesoło. Dlaczego miałaby się nie cieszyć na jego widok? Charles wyglądał na zmęczonego. - Ciężki dzień? - Zapytała marszcząc nos.

Charles Campbell

No dobrze, widok Amy, a właściwie bardziej jej zapach, podziałał na niego odrobinę uspokajająco. Ale nie przesadzajmy - nadal dziewięćdziesiąt procent otaczającego go świata działała na niego, jak płachta na byka.
- Nawet nie pytaj - powiedział, rzucając jej krótkie spojrzenie i przeczesał palcami przydługie włosy. Kolejna rzecz doprowadzająca go do szaleństwa, cudownie. - To co, napadamy na pierwsze mieszkanie? - Oho, udało mu się wykrzesać z siebie żartobliwy ton i odrobinę entuzjazmu, postępy.

Amy Grand

Zapach Amy to element jej samej, więc to ona działała na niego uspokajająco. Uśmiechnęła się do niego delikatnie, wsadzając rękę w jego dużą dłoń. Pasowała tam idealnie.
- Możemy. O ile nie będziesz zabijał nieco nadpobudliwej właścicielki. Rozmawiałam z nią przez telefon. Jest odrobinę... krzykliwa. - Mógł sobie rozładować złość na tej babie, ale nie na Amy. Wstała ze schodka i pociągnęła mocno Charlesa do góry. Nie było mowy, żeby dała radę go podnieść. - Chodź i nie marudź, a później pójdziemy na czekoladę. Czekolada jest dobra na wszystko.

Charles Campbell

Charles podniósł się z miejsca, cudem powstrzymując się od przewrócenia oczami. Kobiety chyba nie rozumiały tego, że czekolada nie działała w ten sam sposób na obie płci. Dla niego lekarstwem na wszystko były seks, whisky i fajki. A nie jakaś tam czekolada. Pomaszerował za nią do mieszkania, dość skutecznie neutralizując się na tę nadpobudliwą właścicielkę. Pomyślał sobie, że to wszystko jest w imię 'wyższego dobra', dlatego po prostu zaczął rozglądać się po pokojach.
- I jak, podoba ci się? - zapytał Amy. On nie miał swojego zdania, pomocny był, bez dwóch zdań.

Amy Grand

W imię wyższego dobra? Ale miał dobry powód. W imię miłości jest lepszym. Brzmi całkiem dobrze i odpowiednio patetycznie.
- Hm. Sama nie wiem. - Niby spełniało większość jej standardów, ale było tam za mało przestrzeni. - Może gdyby wyburzyć kilka ścian i zrobić z tego jeden pokój. - Mruknęła marudnie. Miała prawo marudzić! Też miała ciężki poranek. Charles chociaż nie obejmował sedesu przez kilka godzin. Może jej też pomógłby dobry seks? Ale nie przy tej babie.
- A tobie się podoba? - Zapytała go, ale widząc jego minę wescthnęła zrezygnowana.

Charles Campbell

Nie, Charles nie obejmował sedesu przez kilka godzin - Charles ostro harował w pracy, rozdając sztuczne uśmiechy na prawo i lewo i napotykając się na pół gołe przyjaciółki. Czuł się wykorzystany, ot co!
- Sam nie wiem - powtórzył kropka w kropkę jej słowa, robiąc to absolutnie przypadkowo. - Wiesz, to jest pierwsze mieszkanie, które oglądamy, nie musisz się od razu decydować. - Posłał w jej stronę uśmiech (niewymuszony, naprawdę!) i na wyraz wsparcia ścisnął jej dłoń w swojej. Seks był dobrą opcją, co nie?

Amy Grand

Amy łatwo może wybić mu z głowy obraz Victorii, wystarczy, że przypomni mu ich ostatnią kolację! Mało werbalnie. Że też nie miał o czyich cyckach myśleć!
- Wiem. - Uśmiechnęła się do niego lekko. Seks był najlepszą opcją. Ale w tej chwili pociągnęła go do kolejnego pomieszczenia, w którym w tej chwili znajdował się salon. Z kominkiem. Kominek był przekonywujący. Nagle wróciła do nich właścicielka.
- O, czyżby młode małżeństwo? Pani pytała mnie czy jest winda, więc pewnie będziecie mieć dzidziusia. To idealna okolica na spacerki. Tuż obok jest plac zabaw. - Zaskrzeczała im nad uchem kobieta wyglądająca na strasznie upierdliwą. Nie wiadomo skąd wnioskowała ciążę Amy i ich co... ślub? Amy zaśmiała się cicho widząc minę Charlesa.
- Tak. Dziękujemy pani za informację. - Zwróciła się do kobiety próbując udawać powagę.
- To ładnie, że zaczekaliście z tym do ślubu. Bo później chodzą takie z brzuchem same. - Warknęła nieco nieprzyjemnie starsza kobieta. Amy przewróciła oczami.

Charles Campbell

No proszę, jednak udało jej się przekroczyć cienką granicę wytrzymałości, którą jeszcze przed chwilą zachowywał Charles. Zlustrował ją uważnym, bezczelnym nawet spojrzeniem i powstrzymał się od prychnięcia.
- No proszę, a pani to tutaj tak sama mieszka? Bez męża? - zagadnął ją niby uprzejmym tonem, ale jego wzrok nie pozostawiał żadnych złudzeń. - To smutne - skomentował, chwytając Amy w talii. Chyba jednak to mieszkanie nie było najlepszym pomysłem.

Amy Grand

Amy starała się nadrobić nieco uśmiechem, ale nie potrafiła powstrzymać parsknięcia śmiechem.
- Dziękujemy za poświęcony czas, ale chyba już pójdziemy. - Powiedziała do kobiety, która zrobiła się purpurowa na twarzy. - Odezwę się do pani jeśli się zdecydujemy. - Powiedziała uprzejmie, kiedy Charles już ciągnął ją w kierunku drzwi. Kiedy znaleźli się za nimi wybuchnęła śmiechem.
- Nie chcę tego mieszkania. Chrzanić to. Jeszcze by mnie odwiedzała sprawdzać czy nie grzeszymy. - Powiedziała z rozbawieniem. Podeszła do niego bliżej i stanęła na palcach. - Teraz twoja kolej. Możesz sobie zażyczyć coś w zamian za te męki. - Powiedziała gdzieś w okolice jego brody.

Charles Campbell

- Nie kuś mnie, bo upomnę się o nagrodę już teraz - powiedział wymownie Charles, rozglądając się po wnętrzu klatki schodowej. Gdyby nie to, że nie było to najczystsze miejsce na świecie, wcale nie przeszkadzałoby mu uprawianie tutaj seksu. Przecież Amy sama wspominała coś o miejscu publicznym. - Wspominałaś coś o czekoladzie. To co, idziemy? - Posłał w jej stronę nieco zmęczony uśmiech, ale przynajmniej z jego oczu nie sypały się już iskry.

Amy Grand

Amy chodziło o czyste miejsce publiczne! Dlatego wykluczała barowe toalety. Ale przymierzalnie sklepowe są całkiem w porządku.
- O to mniej więcej mi chodzi. - Zaśmiała się i pocałowała go lekko w usta. - Ale najpierw moje zachcianki. Musisz je spełniać. Więc czekolada, prawdziwa i gęsta. W końcu jestem czekoladową Amy. - Zaśmiała się w jego usta, czując ze ją obejmuje.
- Możemy iść. - Rzuciła odsuwając się od niego. Złapała jego rękę i pociągnęła go w stronę schodów.